Πέμπτη 30 Οκτωβρίου 2014

Χωρίς συμβιβασμό


"Ο Σαμουράι πρέπει να διατηρεί την πίστη του στις πεποιθήσεις του ακόμη και όταν το κοινωνικό και πολιτικό κλίμα γύρω του μεταβάλλεται και αλλάζει.
Πρέπει να είναι υπομονετικός και να ενεργεί κατά τρόπο που μερικές φορές μπορεί να φαίνεται παράλογος και ανορθολογικός, πρέπει όμως να αντιστέκεται στον πειρασμό της στιγμιαίας ικανοποίησης, και να εργαστεί για την εκπλήρωση αυτού που μπορεί να φαίνεται σαν μια ΑΝΕΦΙΚΤΗ ΙΔΕΑ.
Ως αποτέλεσμα, ο Σαμουράι συχνά καθιστά τον εαυτό του εκτός του κατεστημένου κύκλου.
Μια επαναστατική φιγούρα που αρνείται να συμμορφωθεί με τις συνήθειες των καιρών."
-Takahiro Kitamura-

Τετάρτη 29 Οκτωβρίου 2014

Αμμιανός Μαρκελλίνος: Η ζωή και το έργο του Ιουλιανού

Αμμιανός Μαρκελλίνος, ο τελευταίος Έλληνας μεγάλος ιστορικός της ύστερης Ρωμαϊκής περιόδου. Το έργο του Res gestae κατατάσσεται μεταξύ των μεγάλων έργων της τάξεως του Λίβιου και του Τάκιτου. Μια καταγραφή των ιστορικών γεγονότων είκοσι πέντε ετών, κατά την διάρκεια που έζησε ως αυτόπτης μάρτυρας ο ίδιος ο Μαρκελλίνος, καλύπτοντας την περίοδο της αυτοκρατορίας του Κωσταντίου, του Ιουλιανού, του Ιοβιανού, του Βάλη.

Καταγράφει μια περίοδο δραματικών αλλαγών, μιας αυτοκρατορίας εξαντλημένης από την υπερβολική φορολόγηση, την διαφθορά, την καταστροφή των μεσαίων τάξεων, την πορεία προς την πτώση μιας αυτοκρατορίας.

To Α΄ μέρος αυτής της τρίτομης σειράς, βιβλία XIV-XIX, αναφέρεται στην ζωή και το έργο του Ιουλιανού. Ο Αμμιανός Μαρκελλίνος έζησε τα γεγονότα των διωγμών, επί Κωνστάντιου Β΄, στην Σκυθόπολη, (εναντίον των Εθνικών), περίοδο που αρκούσε κάποιος να φέρει «...στο λαιμό κάποιο φυλαχτό που προστατεύει από τον πυρετό ή οποιαδήποτε άλλη ασθένεια, ή υπήρχαν μαρτυρίες κακόβουλων ανθρώπων ότι επισκέφθηκε κάποιον τάφο το βράδυ, για να τον βρουν ένοχο και να τον εκτελούσαν ως μάγο ή ως ερευνητή της φρίκης των τάφων και των ανάξιων σκιών των φαντασμάτων που τους στοιχειώνουν. Πράγματι, το θέμα το χειρίστηκαν πολύ σοβαρά, λες και το πλήθος των ανθρώπων ζητούσαν, στην Κλάρο ή στις δρυς τής Δωδώνης ή στο Δελφικό Μαντείο, την επίτευξη του μοναδικού στόχου τους, την καταστροφή του αυτοκράτορα.» (XIX, 12, 14-15).

Εκδόσεις: Εύανδρος

Δευτέρα 27 Οκτωβρίου 2014

Πέμπτη 23 Οκτωβρίου 2014

Τετάρτη 22 Οκτωβρίου 2014

Απεβίωσε ο Τζοβάνι Ρεάλε

Απεβίωσε ο Τζοβάνι Ρεάλε. Ένας από τους σπουδαιότερους εκπροσώπους των ιδεών μας σήμερα στην Ευρώπη. Μεγάλος Δάσκαλος και Εκφραστής της Νεοπλατωνικής Παράδοσης και ένας από τους πιο αναγνωρισμένους, παγκοσμίως, ερμηνευτές του Πλάτωνα. Το ιταλικό κράτος είχε τιμήσει εν ζωή το έργο του, ενσωματώνοντας τον σχολιασμό του στα σχολικά βοηθήματα. Με αυτή την λιτή αναφορά και με ένα στεφάνι που κατέθεσαν οι σύντροφοί μας από την Λομβαρδία, αισθανόμαστε ως Λυκώρεια, την ανάγκη να αποτίσουμε φόρο τιμής σε έναν Μεγάλο άνθρωπο που η Ελλάδα δεν τίμησε. Η Ευρώπη στις 15 Οκτωβρίου 2014 έγινε πραγματικά πιο φτωχή. Με την πιο ουσιαστική έννοια της φτώχειας. 

Sigurd

Κυριακή 19 Οκτωβρίου 2014

Το μέλλον της τροφής

Το κίνημα εναντίον των μεταλλαγμένων τροφίμων έχει αποκτήσει αρκετή δυναμική τα τελευταία χρόνια, στις ΗΠΑ ειδικά, περνώντας νομοθεσία που επιβάλλει την σήμανση σε τρεις πολιτείες. Η συνειδητοποίηση της Αμερικής για τους κινδύνους των γενετικά τροποποιημένων τροφίμων (GΕ) και των γενετικά τροποποιημένων οργανισμών (GMO), προς την υγεία και το περιβάλλον συνεχίζει να επεκτείνεται. Στην Ευρώπη ακόμα δεν υπάρχει ανάλογη κινητοποίηση.
Το "Future of Food" δεν είναι μια νέα ταινία, αλλά εξακολουθεί να κάνει μια εξαιρετική δουλειά διαφωτίζοντας για τα θέματα που συνεχίζουν να απειλούν την υγεία μας και το περιβάλλον, συμπεριλαμβανομένης της γενετικής μηχανικής, τις πατέντες τεχνητών γονιδίων, και την βιομηχανία εφοδιασμού τροφίμων.



"Η συμφωνία της γης"

Ένα νέο ντοκιμαντέρ, "Η συμφωνία της γης" εκθειάζει τη σημασία και το μυστήριο του εδάφους, όπως τα περιγράφουν κάποιοι από τους πιο αγαπητούς επιστήμονες του κόσμου, αγρότες, και ακτιβιστές. Μια εξαιρετική ταινία που αποκαλύπτει πως το μέλλον της ανθρωπότητας εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από αυτόν τον ζωτικής σημασίας φυσικό πόρο. Την γη.


Σάββατο 18 Οκτωβρίου 2014

Ή με τους ποιητές ή με τους οικονομολόγους

Σ' αυτόν τον κόσμο... στην δική μας ιστορία, δύο είναι οι μεγάλες δυνάμεις που αντιπαλεύουν.
  Τελικά... ή θα νικήσουν οι ποιητές ή οι οικονομολόγοι.

Παρασκευή 17 Οκτωβρίου 2014

Κωνσταντίνος Καραβίδας: Η σύνθεση του ατομικού με το συλλογικό στον κοινοτισμό

Ο  ελληνικού τύπου κοινοτισμός διαφέρει  ποιοτικά και ουσιαστικά από μορφές κοινοτισμού που συναντάμε τόσο στη δύση όσο και στην ανατολή. Ο  ελληνικού τύπου κοινοτισμός δεν αλλοτριώνει τα προτάγματά του υιοθετώντας νεωτερικά πολιτικά πρόσημα (αριστερά ή δεξιά) ούτε λαμβάνει χαρακτηριστικά κλειστού πολιτικού συστήματος. Ο  κοινοτισμός  είναι αυτός που είναι και δεν επιδέχεται στην πολιτική του θεώρηση και πράξη κανένα ιδεολογικό υποστηρικτικό δεκανίκι θεωριών που θέλησαν να τον εμπλέξουν με κλειστά συστήματα και ιδεολογήματα της νεωτερικής εποχής. Ο αυθεντικός  κοινοτισμός που προωθεί την αληθινή πολιτική κοινότητα αντιτίθεται τόσο  σε κολεκτιβιστικές θεωρήσεις και στρατηγικές (σοσιαλισμός-κομμουνισμός, αναρχισμός ή νεομαρξικού τύπου αμεσοδημοκρατικές αντιλήψεις) που στόχο έχουν την κατάργηση κάθε ισχνής έννοιας κεντρικής  πολιτείας και κάθε έννοιας  αγοράς όσο  και σε  ατομικιστικές. Όλες οι προσεγγίσεις κολεκτιβιστικού χαρακτήρα ενστερνίζονται στα θεμέλιά τους  την προσήλωση στον διαλεκτικό μαρξιστικό υλισμό και αναρχισμό που είναι  κατασκευάσματα της νεωτερικής  πολιτικής αντίληψης.
Ο  κοινοτισμός, η πραγματική δημοκρατική συγκρότηση μιας πολιτικής κοινωνίας, δεν εξαφανίζει το άτομο, όπως οι κολεκτιβιστικές προσεγγίσεις, αλλά το μεταμορφώνει μέσα στην κοινότητα ως πρόσωπο. Επίσης δεν αποδέχεται την ατομικιστική  νεωτερική θεώρηση  της κοινωνίας αποκόπτοντας το άτομο από κάθε συλλογικότητα ξεριζώνοντας την θεμελιακή βάση της υπόστασής του μέσα στο κοινωνικό γίγνεσθαι.

Αποσπάσματα από τις  σελίδες 205-206 του βιβλίου ΚΟΙΝΟΤΙΣΜΟΣ του Μελέτη Μελετόπουλου:

Τετάρτη 15 Οκτωβρίου 2014

"Φωτίστε φάροι!"

Ένα παλιό ισλανδικό τραγούδι, μέσα από τους στίχους του οποίου, οι ναυτικοί φωνάζουν να ανάψουν οι φάροι και να τους οδηγήσουν στο ταξίδι τους μέσα από τις καταιγίδες και τις φουρτούνες. 

Δευτέρα 13 Οκτωβρίου 2014

Διαμόρφωση


"Μόνον εκείνοι που βρίσκουν ευχαρίστηση στο να κάνουν τους άλλους ευτυχισμένους πρέπει να γίνονται πολιτικές προσωπικότητες. Υπάρχουν οι κακοί άνθρωποι, οι εγωιστικές μάζες ανθρώπων και οι Ιδεαλιστές! Το να αναζητάς την αλήθεια -το να εύρεις ιδεαλιστές και να τους διδάξεις να κυβερνούν- αυτό είναι σωστό!
Μέχρι τώρα κάθε πολιτιστική ιδέα επάνω στη γη, έχει πεθάνει μέσα σε πέντε αιώνες ή λιγότερο, λόγω της άγνοιας των ιδεαλιστών και των κατακαθιών της ανθρωπότητας που υπερέχουν αριθμητικά αυτών."
Hermann Oberth (καθηγητής Διαστημικής)

Παρασκευή 10 Οκτωβρίου 2014

Νέα λέσχη στην Καλλιθέα

Νέος Κοινοτικός Χώρος της Λυκώρειας. Για τους ελεύθερους ανθρώπους!
Γρυπάρη 71, Καλλιθέα - Αθήνα. Από την Θησέως στο ύψος της Χαροκόπου.
Το Σάββατο 11/10 ανοικτά από τις 20.00.
Έλα να γνωριστούμε. Γίνε Πολίτης της Λυκώρειας!!!

Τρίτη 7 Οκτωβρίου 2014

Jean-Pierre Vernant: Το πνευματικό σύμπαν της Πόλης

Στα ομηρικά χρόνια  ο προφορικός λόγος ήταν κυρίαρχο όργανο της πόλεως. Η αφήγηση  με την επιχειρηματολογία και την πειθώ αποτελούσαν μια ζωντανή πρόσωπο με πρόσωπο  λογοκρατική παράσταση που λάμβανε χώρα μέσα  στην πολιτική  κοινότητα. Αργότερα, στα κλασσικά χρόνια, ο λόγος  ήταν απόλυτα συνυφασμένος με την πολιτική τέχνη, τον επιδέξιο χειρισμό  της γλώσσας στο δημόσιο χώρο. Αυτό  φανερωνόταν ουσιαστικά  στη συνέλευση και στα δικαστήρια. Η θεσμοθέτηση  του δικαίου στα δικαστήρια, η δικαιοσύνη, ήταν η μεγάλη κοινωνική ρήξη και καινοτομία του ελληνικού πνεύματος, προκειμένου  να υμνηθεί το πνεύμα του ανθρωπισμού και να προωθηθεί  μια έλλογη σύνταξη της κοινωνίας. Η  ανάδυση του λόγου ως θεμελιακού εργαλείου για την εγκαθίδρυση της δημοκρατίας, ως ατομικής και συλλογικής  αυτονομίας, διαφάνηκε στη φιλοσοφία  και την αρχαιοελληνική επιστήμη. Ο Αριστοτέλης, για παράδειγμα, άνοιξε  το δρόμο στις έρευνές του με την χρήση της πειθούς καθορίζοντας  τους κανόνες της απόδειξης  και θεμελιώνοντας έτσι μια λογική του αληθούς.

Θεσμοθετείται για πρώτη φορά στην πολιτική ιστορία  της ανθρωπότητας στην αρχαία  Αθήνα του 5ου και 4ου αιώνα ένας δημόσιος χώρος  κοινών ηθών και λόγου. Γίνονται  στοιχεία  κοινού πολιτισμού, δηλαδή, οι γνώσεις, οι αξίες και οι διανοητικές μέθοδοι. Ο διάλογος και η επιχειρηματολογία καθίστανται κανόνας του πνευματικού και πολιτικού παιχνιδιού. Αυτή  η σπουδαία  πολιτιστική μεταμόρφωση των πολιτικών ηθών της πόλης θα επιφέρει μια καθολική  αντιστροφή  των όρων κάτω από τους οποίους λειτουργούσε η  παράδοση  της θρησκείας και του μύθου. Η δημοκρατική συγκρότηση  της αρχαιοελληνικής  κοινωνίας με την  πρωταγωνιστική    επικουρία  του   φιλοσοφικού λόγου θα  μετατρέψει τη θρησκευτική λατρεία  σε  δημόσια λατρεία πολιτικού χαρακτήρα εγκιβωτίζοντας  την πηγή  σύστασης  της μορφής  του κοινωνικού όντος μέσα  στην ίδια την πολιτική κοινωνία.

Ο  εκδημοκρατισμός των θρησκευτικών προνομίων, όπως η μύηση στα μυστήρια  μεταβάλλει  την πρόσληψη του μυστικού και ιερού στοιχείου με όρους  πολιτικής κοινωνίας. Το ιερό  προσλαμβάνεται  ως ο αληθής  αποκεκαλυμμένος λόγος  συγκρότησης  του κόσμου. Η μύηση  στα μυστήρια είναι η μετοχή  του πολίτη  στην κατά  αληθή  λόγον κοινή κατανόηση  συγκρότησης του κόσμου.  Το άτομο μεταμορφώνεται  μέσα  στην πολιτική κοινότητα, επειδή  ο  κοινός τρόπος  του  βίου  τον οδηγεί  σε  ένα  ανώτερο  πνευματικό επίπεδο ζωής (αρχέγονο πρόσωπο). Πώς  βιώνει  αυτό  το πνευματικό επίπεδο  ζωής ο πολίτης  ως "πρόσωπο"; Η σοφία  της κοινής  θέασης  του κόσμου  αποκαλύπτει την αλήθεια, τον άδηλο κόσμο των όντων, στον καθένα ξεχωριστά, όταν ο πολίτης  υιοθετεί  μια εγκόσμια  ασκητική  με όρους  πολιτικού αθλήματος. Ο πολίτης προσλαμβάνει  ως ιερό όχι πλέον θεϊκές δυνάμεις που ενορχηστρώνουν τη ματιά  που έχει για τον κόσμο, αλλά  την ίδια την πολιτική κοινότητα που απελευθερώνει εσωτερικές του δυνάμεις  και δυνατότητες που δεν είχε καν φανταστεί. Κοινή θέαση και κοινή συνειδητότητα.
Η σοφία της κοινωνίας  σχέσεων (προσωπικών και κοσμικών) φέρνει το μυστήριο  στη δημόσια πλατεία, σε όλους,  χωρίς  να αφαιρεί  τον πέπλο του μυστηρίου που είναι απαραίτητος όρος ενότητας της πολιτικής κοινότητας.

Έτσι κατορθώνεται μια σημαντική ανθρωπολογική επίτευξη:
Η Έρις, η επιθυμία  να θριαμβεύει κανείς έναντι του αντιπάλου (ο ανταγωνισμός δηλαδή), εκδηλώνεται  στο επίπεδο του πνεύματος  της κοινότητας. Η δύναμη του ατόμου υποχωρεί  στο νόμο της ομάδας. Και υποχωρεί, επειδή  η  κοινή  συνειδητότητα  που χαρακτηρίζει  το δημόσιο πνεύμα της πόλης έχει  εγκαταστήσει ως δημόσια  αρετή και ιδανικό  την μη υπέρβαση του μέτρου που  αποτελεί  την Ύβριν. Η Ύβρις είναι η πολεμική μανία και η φιλοδοξία  μιας  καθαρά ατομικής  δόξας, αλλά  και παράλληλα  η επίδειξη του πλούτου και κάθε είδους πολυτέλεια.

(Από το έργο του Jean-Pierre Vernant  «ΟΙ ΑΠΑΡΧΕΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΣΚΕΨΗΣ»)

Σάββατο 4 Οκτωβρίου 2014

Επικίνδυνες σοδειές από την Αμερική εξάγονται στην Ευρώπη


Στην Πολιτεία της Μοντάνα (ΗΠΑ) μολύνθηκαν συμβατικές καλλιέργειες σιταριού από παράνομη Γενετικά Τροποποιημένη πειραματική καλλιέργεια σίτου της Monsanto. Οι παραγωγοί μήνυσαν την Μονσάντο. Οι εξαγωγές προς Ασιατικές χώρες και την Ευρώπη διακόπηκαν (χωρίς να μας λένε αν ήδη έφτασαν κάποια φορτία στην Ευρώπη).
Σε περίπτωση που μολυνθούν τα σιτάρια από Γενετικά Τροποποιημένες ποικιλίες, η καταστροφή θα είναι ανυπολόγιστη και τελικά κινδυνεύει το ίδιο το "ψωμί" του κόσμου.
Για μια φορά ακόμα αποδεικνύεται ότι η συνύπαρξη Γενετικά Τροποποιημένων και συμβατικών ποικιλιών στην ίδια περιοχή είναι ανασφαλής, παρά τα όσα μέτρα παίρνονται (εάν παίρνονται). Με τις υγείες μας...
Organic connections

Join!


Πέμπτη 2 Οκτωβρίου 2014

Ο συμβολισμός της Ανάβασης και του Όρους

«Ο Ταΰγετος είναι απερίγραπτος, αδύνατον να εκφραστεί χωρίς τη μουσική του Μπετόβεν. Τόσο πυκνή, τόσο κυ-ριαρχική είναι η επιβολή του πάνω στην ψυχή του ανθρώπου. Είναι το ίδιο όπως αντικρύζεις ένα τεράστιο μνημείο μεγαλο-φυϊας. Η εντύπωση είναι ακαθόριστη στις λεπτομέρειες, όμως το νόημά του είναι όρθιο. Σε αναγκάζει να σταθείς και να το δεχθείς και συ όρθιος. Να το δεχθείς κατάστηθα σα μια μεγάλη ευτυχία ή μια θεομηνία που σου κρούει την ψυχή και σου γυρεύει προστακτικά μιαν απάντηση.»
- Στράτης Μυριβήλης -


Η υψηλότερη πνευματική δύναμη που διέπει τα όρη φαίνεται μέσα από τις πολλές εκφράσεις που έχει πάρει στους διάφορους παραδοσιακούς πολιτισμούς και λαούς. Η στάση των ορέων πάνω από τον υπόλοιπο κόσμο, τόσο υλικά όσο και συμβολικά, μπορεί να παρομοιαστεί με αυτή ενός δυνατού φάρου που στέκει σε ένα απότομο ακρωτήρι ή σε μία κοφτερή ξέρα. Όχι όμως προς αποφυγή του συγκεκριμένου σημείου, αλλά προς επιδίωξη της επαφής μαζί του, μέσω της προσέγγισης, μέσω της πορείας και της ανάβασης.

Το βουνό αποτελεί από μόνο του ένα σύμβολο ναού και κατοικία των Θεών. Αποτελεί το ψηλότερο σημείο της Γης το οποίο έρχεται σε επαφή με τον Ουρανό, όπου πραγματοποιείται η ένωση του μυθολογικού ζευγαριού του Ουρανού και της Γης. Στην αρχαιότητα οι ναοί χτιζόταν σε συγκεκριμένες θέσεις μετά από όχι τυχαία επιλογή. Ακόμη και οι ναοί του θεού της θάλασσας βρίσκονται σε απότομες κόψεις πάνω από τη θάλασσα. Το σημαντικότερο μαντείο, αυτό των Δελφών, χτισμένο στους πρόποδες του Παρνασσού, ιερού βουνού της αρχαιότητας. Το αρχαιότερο μαντείο, αυτό της Δωδώνης, χτισμένο στους πρόποδες του Τόμαρου. Οι αρχαίες ακροπόλεις, αλλά και αυτές των μεσαιωνικών καστροπολιτειών, συνεχίζουν τον ίδιο συμβολισμό. Κάθε ακρόπολη, εκτός από σύμβολο αποτελεί και πρακτικό σημείο παρατήρησης για την ασφάλεια της πόλης, κάνοντας πράξη και μετουσιώνοντας την ιδέα στην πράξη. Καμία πόλη, καμία αυτοκρατορία δεν έπεσε πριν πέσει ο τελευταίος θύλακας, το κέντρο της ακτινοβολίας της. Η πυραμοειδής αυτή αρχιτεκτονική ιεραρχία, αν μπορούσαμε να τη χαρακτηρίσουμε έτσι, αντικατοπτρίζει τη φυσική πραγματικότητα και νομοτέλεια.